Berrogei urte igaro dira dagoeneko Ramon Saizarbitoriak, berak esaten duen moduan, bere opera prima idatzi zuenetik. Egunak aurrera doaz, garaiak agintzen duen bezala, baina hurbilekoak ditugu egun, idazleak orduan jorratzen zituen gaiak. Orain ere galdera bera daukagu buruan; arraroak direlako gelditzen diren mutilzahar, ala mutilzahar gelditu direlako bihurtzen diren arraro.
Erantzuna gorabehera, batzuentzat mutilzahar izatea patuaren apeta da, eta beste batzuentzat, aldiz, bizitzeko modu bat besterik ez da, hautatua.
Errebeldia arraro bat sumatu dut beti ene baitan, eta laket ez izan arren, egiatia banaiz, hein batean, horrek eraman nau galbidera. Halaber, gizarteak egin duen moduan, natura ere ez da emakumearen alde jarri. Mutilzahar eta neskazahar izatea ez da berdin. Are gehiego, haurdun bazaude. Egoerak erkatuz, emakumeak ezin dugu ihes egin, baina gizona salba daiteke.
Egunero hasten delako, emakumeok, gure buruak losintxatuz, inoiz ez minberatuz, aurrera egin behar dugu.
No hay comentarios:
Publicar un comentario